خدایا چه بر من سخت گرفتی که انسانم افریدی و چه سخت تر از آن که معلمم قرار دادی. شهید دکترعلی شریعتی: به دنبال واژه ها نباش ، کلمات فریبمان میدهند ، وقتی اولین حرف الفبا کلاه سرش برود ، فاتحه کلمات را باید خواند. سلام ، سلامی به قشنگی گچ وتخته سیاه های مدرسه های قدیم وبه بوی ماژیک های رنگی و وایت برد های جدید، یادش به خیر: قدیم بر سیاهی تخته سیاه ها با گچ سفید مینوشتیم ولی حالا بر لوح سفید ها مینویسیم ،مینویسیم از الفبای زندگی . هی ی ! یادش بخیر ! یادتون هست ریز علی فداکار چه کرد ؟ داستان حسنک به کجا ختم شد ؟ و پترس هنوز از سرما می لرزد یا سد خراب شد و آب همه جا را برد؟ قدیما یکی روباه را بی دست و پا می دید . یا نه دوست ، دوست مهربانمان کجاست؟ازش راضی هستیم؟نه گذشت...... نه ریز علی فداکار است الان و نه حسنک به همه کاراش می رسد ! پتروس هم با موبایل خودش بازی می کند و گرمای بازی را با آب سرد سد عوض نمی کند.بابا، کبری تصمیم نمی گیرد یا اگر می گیرد تصمیمش برنامه ی خرید است. روبهان هم که شده اند صاحب دست و پای زیاد، می درند و می برند ومی خورند.کی حوصله ی یار مهربانو دارد.صحبت شده این ، استاد یار مهربان ما زیادی دارد به ما لطف می کند لطفا محدودش کنید، نه !گله دارم از این همه ، از اونایی که عشقشان صد دانه یاقوت بود و دست به دست هم میدادندبه مهر که میهن خویش را کنند اباد،کجا هستند یاران دبستانی من؟ هم اکنون نیازمند تجدید خاطراتتون هستیم.

نظرات شما عزیزان: